zoals gezegd, had Toontje het uitstekend naar zijn zin. peetoom Peet was op zich een goede vader, goed van eten en drinken, en aan vrouwelijke aandacht had Toontje geen gebrek. dat al deze dames van lichte zeden waren deed hem geen zier, want voor hem waren hun attenties volstrekt gratis, en belangeloos. had Toontje op deze wijze zijn puberteit mogen halen, dan had zelfs gratis seksuele voorlichting tot zijn zegeningen kunnen behoren. wellicht had aangetrouwde neef Tattoo Bob hem zelfs nog wel aan een eerbare baan kunnen helpen als inktprikker, want Toontje tekende graag. nicht Olga liep zelfs rond met een piece van zijn handje, gezet door Bob op haar linkerschouder. het was een slordig roosje, maar ze droeg het met trots...
dit kon natuurlijk niet lang duren. de moeder en de zus van de vader van Toontje vonden het namelijk allemaal maar niks. Toontje moest gewoon naar school, en hij moest een moeder. zo gezegd, zo gedaan. de vader van Toontje trok weer bij zijn moeder in, met medeneming van Toontje, en ging op zoek naar een geschikte moeder. die vond hij in Friesland, geplukt uit zijn eindeloze schare van vriendinnen. ene Ans, moest het worden...
er werd getrouwd, en aansluitend verhuist naar het slaapdorp Hoogvliet, onder de spreekwoordelijk stinkende rook van Pernis. een lelijke jaren '60 nieuwbouwflat aan de Marthalaan, en Toontje was op school gezet aan de Othelloweg. de Guiseppe Verdi-school. weg waren alle leuke tantes, en weg was het zorgeloze leventje op de Kaap...
moeder Ans was geen hartelijke vrouw, en verre van aantrekkelijk. het was een misbaksel van het zuiverste water. zoals al eerder gezegd, had Toontjes vader een slechte hand van vrouwen uitzoeken, en had dit exemplaar vermoedelijk uitgezocht op haar moederlijke eigenschappen. Toontje heeft daar nooit enig bewijs voor kunnen vinden...
aldus kon Toontjes pa zijn oude leventje weer op pakken, van hoeren en snoeren ver van huis. Toontje was onder de pannen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten