hierna gaat het rap bergafwaarts met Toontje. de rol van vrouwen in zijn leven, heeft hij inmiddels grondig heroverwogen, hij is inmiddels aan de drank, en rookt...
nu kon je in Toontjes tijd - we schrijven nu 1974 - daar niet echt van aan de zelfkant geraken. roken was zwaar bon ton, net als drinken en vage verbintenissen met vrouwen...
Toontje was inmiddels met goed gevolg van de LTS gerold, en leerde maar door. op het Ortthuis - al kwam hij daar nog nauwelijks - was hij inmiddels doorgestoten tot de regioenen der Pioniers. een unicum, voor een 16-jarige, in de geschiedenis van het Ortthuis. getuigschriften dienaangaande zijn ter inzage...
hiermee kreeg Toontje toegang tot het Heilige der Heiligen. de eindeloze stroom vrouwen, die Toontje al dagelijks aan de poort van Bosweg 6 had gezien. 16-17-18-jarige dames, alleen bestemd voor de Pioniers...
voor de goede orde: als Pionier genoot je wel de nodige privileges, in het Ortthuis. je had een eigen kamertje, afsluitbaar, een een betrekkelijk grote bergkast. idem afsluitbaar. de groepsruimte van de Pioniers bevond zich op een strategische plek. net 4 meter rechts van de hoofdingang, en met de deur open keek je vanuit de groepsruimte zo de Bosweg op. bij helder weer, natuurlijk, want er stond veel groens... buiten, maar daar kom ik nog op...
tot je verdere privileges behoorde aanzienlijk meer zakgeld; Vossen kregen 12,50 in de week, een Pionier het dubbele, tenzij er betaald werk in het spel kwam, want dan moest de Pionier in kwestie ineens kostgeld gaan betalen. niet veel, maar het was genoeg om je ertoe te stimuleren om maar vooral je studie af te maken...
wat dagbesteding betreft, was je doel duidelijk. je moest zoveel mogelijk Vosjes het leven zuur maken, want daarom draaide het karma van de Ortthuizer; het leven was geen lolletje, en alleen een Pionier had recht op een menswaardig bestaan. een ander voortvloeisel van al deze privileges bestond eruit, dat ze feesten mochten organiseren, en daarbij dames uitnodigen...
deze dames werden gerecruteerd uit het bestand van het naburige Treekerbergje, de damesafdeling van Zandbergen, en uit de eindeloze stroom dames die dagelijks aan de ingang van het terrein kwamen hangen. dit waren zeker niet allemaal kansloze dames, want het overgrote deel was afkomstig uit het betere deel van het Leusder- en Bergkwartier. het blijft vreemd, hoe beter gesitueerde vrouwen zich onweerstaanbaar aangetrokken voelen tot mannen aan de zelfkant van het bestaan...
en aan die ruif, mocht Toontje met ingang van zijn 16e komen mee-eten. hij kreeg de grootste kamer, die net was vrijgekomen op de zolderverdieping. Toontje besloot, dat het tijd was om zijn nomadenbestaan op te geven, en zich voorlopig weer te vestigen op stand. Toontje begon aan een nieuwe opleiding, met als doel naar de MTS te kunnen. Op Don Bosco, een ander internaat aan de Dodeweg, ging hij een 1-jarige opleiding volgen om zijn LTS-diploma P-stroom op te pimpen tot T-stroom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten