graaft zich naar buiten...

en zo zat Toontje zo maar alleen, met die ouwe op de Marthalaan. voor die ouwe was het natuurlijk een ramp, want die moest voortaan rondjes gaan fietsen rond zijn eigen kerk, bij abstinentie van een of andere juf die op Toontje paste. er was natuurlijk die dikke rooie, van de flat recht beneden ons, maar dat was al eerder fout gelopen. en nu, met Ans weg, zat partnerruil er ook niet meer in. Toontje mocht daar gelukkig nog overblijven van school, maar ging inmiddels liever thuis eten, want hij had de sleutel...

inmiddels had Toontje de beste tijd van zijn korte leventje; hij kreeg een nieuwe fiets, hij kreeg ineens een tientje (4 harde zilveren knaken uit 1969!) zakgeld in de week, strips van Suske en Wiske, Kuifje, Roodbaard, stapels Matchbox en Dinky-Toys, Mecano, en van die elektronicadozen van Phillips. ook nog een transistor-radiootje, en stapels singletjes. Elvis, Zager and Evans, Shocking Blue, Louis Armstrong, Percy Sledge. verder verslond Toontje boeken, ook in het Engels. in de schoolvakantie's stond Toontje vol trots naast die ouwe te klussen in de bouw...

want die ouwe kon heus wel wat, hij was ambachtelijk meubelmaker, scheeps-interieur-betimmeraar, volslagen timmerman, betonvlechter, metselaar, en noem het maar op. en Toontje was zijn knechtje: "geef die klauwhamer eens aan? of die schrobzaag?" Toontje genoot met volle teugen... en zag zichzelf wel meubelmaker worden...

soms werd een vakantie ook wel eens doorgebracht bij pronte nicht Olga. die was inmiddels eerbaar getrouwd met een Marinier, Dick Bakker. op zijn 35e gepensioneerd van actieve dienst, was hij nu badmeester/duikinstructeur geworden. Toontje lag dus vaak in het water, snorkelde en dook, en hij leerde sportvissen! dat was Toontjes redding...

de beste tijd van de jeugd van Toontje, precies één heel jaar. het ging eigenlijk prima, tot die ouwe weer tegen een wijf aanliep...